osman tek (neclam)

umutsuzluk 4

içim gün batımı gibi
hafif karanlık içinde
agır bir beden
boş bakışlar esen rüzgar
hissedilemeyen
ama tahminen buz gibi
fukara yaşam sevinci

kafamı kaldırdıgımda
güneş bana sırıtıyor
şimdinin dostlukları
aşkları, sevgileri
gibi
bırakın takatsiz beni
kendini bile ısıtamıyor

umut yoksa
ne mutlu çaresizlik
kuşlar ötse, güneş dogsa
bulutlar yağsa.rüzgar üflese
sen sende yoksa
bırakın kıyamet kopsun

Bu şiir toplam 696 kez okundu.
29.05.2008 21:57:27

• Yorumlar
• Yorum Yaz