MENÜLER
|
M. Levent özgeç Geriye Kalan (Düz Yazı) Şiiri
Puanınız kaydedildi. Teşekkür ederiz.
0,0
0
M. Levent özgeç
Geriye Kalan (Düz Yazı)
Geçen zaman içerisinde elbette insanlar da değişir .Kendisine rahmet olsun
Aşık Murat ÇOBANOĞLU şiirinde biz insanları ne güzel anlatmıştır. Derki;
İnsan dedikleri duvara benzer
Hele sıvaları dökülsün de gör!
Gördüğün her güzele de aldanma
Saç ağarsın bel bükülsün de gör!
* *
Kara toprak insanları yoğurur
Vadesi geleni bir bir çağırır
Arkası kuvvetli fazla bağırır
Dostları yanından çekilsin de gör!
* *
Çobanoğlu;Kulak ver sen sözüme
Yazılanlar mutlak gelir yüzüne
Evde bile karı bakmaz yüzüne
Hele sırtın yere yıkılsın da gör..!
Murat ÇOBANOĞLU
Geçen günler gerçekten insanı değiştirir.Saçı ağarır,beli bükülür,rengi solar,
yüzündeki çizgiler her geçen gün artar.Bu insanların yaşantısına göre kimilerinde
erken kimilerinde geç olur.Çobanoğlu’nun söylediği gibi o duvar yaşlanır,sonunda
da yıkılır.Gönlümüzde çok güzel bir yere ve değere sahip,yaşanılan aşk’ların
gösterilen sevgilerin simgesi,şiirlerimizin vazgeçilmezi gül bile zaman içerisinde
solmuyor mu?
İnsanlar için doğanın kanunu olmayan bir şey var ki oda karakter yaşlanmasıdır.
Toplum içerisinde gerek fikirleriyle gerekse menfaatleri uğruna verdiği sıkıntı-
larıyla,yapmış olduğu baskılarıyla karakterini her geçen gün yaşlandıranlar,
madden olmasa da manevi olarak insanların gözünde her geçen gün yaşlanıp
ölmüyor mu ?
İnsanlık ; Hiç bir zaman iki el,iki ayak.kaş,göz ve bunlara yön veren beyinden
ibaret olmamalıdır.İki yarım küreden oluşan taşıdığımız bu beyin ;
Adımızı yüzlerce,binlerce,milyonlarca kişinin yüreğinde,sevgi ve saygı ile
anımsanmamıza neden olursa işte o zaman biz varız.
Onun için her duvar sonunda yıkılır.Önemli olan o duvar yıkıldığı zaman duvarın
altında insanlığımızın KALMAMASI’dır…
M. Levent ÖZGEÇ
Gönül Pınarı Kitabından
Bu şiir toplam 606 kez okundu. 16.01.2007
Reyhan
Oncelıkle tabıkı yazdıklarınıza elınıze saglık dıyerek, yorumda bulunmak ısterım. Bunu da dusunce ve goruslerın rengı olarak dusunecegınızı umıt edıyorum. Ben ınsanların ozunun degısmeyıp, gelıstıklerıne ınanıyorum. Tabıkı bu gelısımde neler yasayıp, neler tecrube ettıklerı ıle alakalı olarak tepkı ve tavır sergıledıklerınıde dusunuyorum. Kisilık oturduktan sonra, karekter ortaya koydugun kımı baskaldırıs kımı zamanda uyum ıcınde ılıskılerınden ıbarettır. Her ınsan ıcın sevgı, saygı ıle anımsanabılmek ımkansızdır. Bunun olmasını ınsanca bır ıstekle bekler ve arzu ederız. Tabıkı bunu da aklın verdıgı yol ıle yapmanın hayatı cok daha kolaylastıracagıdır. Ki varolmak ıcın bınlerce mılyonlarca ınsana ulasmak ısterken, duvarların altında kalıp, kendı olmaktan cıkarak ılıskı ıcıne gırmenın asıl karekter yaslanması oldugunu dusunuyorum. Ve boyle davranmanında gercek sevgı, saygı duyulması gereken ınsanlara haksızlık oldugu kanatındeyım. Karekter yaslanmasında en onemlı etkenın kendıne guvenı yıtırmek ve kısılıgını olusturan mucadeleden pes etmek oldugudur. Sızın cumlenız ıle, ıkı yarım kureden olusan beynımızı kucumsemememız, bu dogrultuda ınanc ve umutlarımızı yok etmeden, once kendımızı sevıp saydıktan sonra ılıskılerımızı gozden gecırmemız gerektıgıdır. Gecen gınlere odaklanmaktan zıyade her kısı kendını tanıyıp, bu yolda ılerledıgınde dogal olarak yaslanma degıl, senelerı yasayacaktır. Onemlı olan duvar altında sıkısmıs ınsanlarla, sevgı ve saygı gorecegım dusuncesıyle duvar altında kalmadan yasayabılıyor ıse, ki ıste o zaman ozgur, saygı ve sevgı ile beraber yolunda ılrleyecektır. Umıt edıyorum ki, dunya ozunde sevgı barındıran durust ve netlık ıcınde ınsan toplulugu olarak yasamayı ogrenır.
Yuregınde sevgı barındıran duvarlar altında kalmamıs tum ınsanlıga sevgı ve selamlar...
|
|