songul yucel (simonik_81)

SEN VE BEN

SANDIM Kİ SENDE BEN VARDIM
BENDE DE SEN
BU HEP BÖYLE SÜRECEK ZANNETTİM
BİR ANDA YIKILDI BU RÜYALARIM


SEN BİR ŞEYLERİN FARKINA VARDIN
BEN DESEN RÜZGARINLA SAVRULUYORDUM.
ZAMANLA GÖRDÜM Kİ SEN ARTIK SEN OLMADIN
AMA BEN HALEN BENDİM..
BUNU GEÇTE OLSA FARKETTİM
AYRILIĞIN ARKASINDAN NASIL YIKILDIĞIMI
FARKETMEDİN VE FARKETMEYECEKSİNDE HİÇ BİR ZAMAN

AMA SANA DÖN DİYEMEM
GURURUM BUNA BİR TÜRLÜ İZİN VERMEDİ
İÇİMDEN DEDİMKİ NEDEN SEN SÖYLÜYORSUN Kİ
O BEN OLDUĞUNU ANLAYACAK VE SANA GELECEK
AMA HİÇ BİR ZAMAN GELMEDİN VE GELMEYECEKSİN DE...
ANLIYORUM Kİ ARTIK SENDE BEN DİYE BİR ŞEY KALMAMIŞ..
KALBİNDEN SİLİP ATTIN YOK ETTİN
SANKİ SENDE HİÇ VAR OLMAMIŞIM GİBİ...

AMA ŞUNU BİLKİ BENDE HER ZAMAN SEN VARDIN...
VE VAROLMAYADA DEVAM EDECEKSİN
AMA ŞU DA GERÇEKKİ
BUNU HİÇ BİR ZAMAN BİLMEDİN VE BİLMEYECEKSİNDE....

Bu şiir toplam 802 kez okundu.
15.06.2008 00:52:20

• Yorumlar
• Yorum Yaz