muzaffer armağan (marmagan)

GÖZLERİNDE OKUDUM MEKTUBUNU

Gözlerinde okudum mektubunu,pişmanlığını yazmışsın.
Yüreğine salmışsın umudunu,hasretini anlatmışsın.
"MERHABA!" diyerek başlamışsın,
titreyerek yazdığın satırlarına.
Kahır kadehlerini doldurup
hasretini içmişsin uzağımda.
Ağır prangaları vurdurup
beklentini çizmişsin yana yana.
Gözyaşlarınla ıslanmış her sayfası,acılarının izi var.
Yalnızlıkla çizilmiş her satırı,perişanlığının gizi var.
Tükenmez diye bildiğin
geri dönüş isteği kalemin,tükendiğini yansıtmakta
yarı silinmiş yazılarından...
Görünmez diye bildiğin
feri sönmüş silüeti yüzünün,görünürlüğünü yansıtmakta
şekli iz yapmış mektubunun...
"BAĞIŞLA!" diyerek bitirmişsin,
dudak izini kondurup sonuna.
Sabır dağlarına tırmanıp haykırmak istiyorsun karşımda.
Bayır aşağı yuvarlanıp kapanmak istiyorsun aşkıma.
Nice mektuplar yazmıştın,daha önceleri de;
umursamazlığınla,yalanlarınla...
Hepsini de okudum;
gözlerimde yaşlarımla,yüreğimde acısıyla.
Ve şimdi,bu son mektubun;senin sonunun mektubu,aslında!
Bekleme,tekrar okumayacağım!
Ümit etme,cevap yazmayacağım!
Anılarınla beraber yakacağım bu son mektubunu.
Tutuşacaksın yüreğinde yana yana.
Sıcaklığı seni sarsa da;UNUT BENİ,
seni unutmaya karar verdiğim gibi!

Bu şiir toplam 554 kez okundu.
17.06.2008 20:52:33

• Yorumlar
• Yorum Yaz