Seren Barlas (serence)
ADAM
Çakılıp kalıyorum koltuğa
Yüzüme torba, torba çöküşün izi.
Hissedebiliyorum derinini
İçimden geçen tüm soru cümlelerini
Saklıyorum beklentileri,
Ucu yanık kelimelerin bir köşesine
Rüzgârın esintisi yetmiyor
Ecelin terini dindirmeye
Yazıyorum seni…
Sayfa, sayfa…
Yıllar sonra yeniden tanışıyorum, virgülle
Yarım kalanların anısına
Bir yudum daha içiyorum,
Geceden…
Bir nefes daha,
Sensizlikten…
Kır saçlı bir adam beliriyor
Perdelerin arasında
Gece,
Sabaha gebe…
Kavuşma vakti gelmiş mi?
Sevgiliye…
Bu şiir toplam 779 kez okundu.
28.06.2008 15:02:06