kağan işçen (kaan_iscen)
E….E aydınlık aydınlık
E….E aydınlık aydınlık
beni bırak
gözlerin hep yanımda nasıl olsa
beni bırak
gözlerin peşimi bırakmaz nasıl olsa
aha bak
dışarda çocuklar oynuyor
pencereyi aç
aha bak
ufaldım küçüldüm
bacaklarım birbirine dolanıyor
ağzının kenarında keşfettiğim şu aydınlık
beni çağırıyor
beni bırak ama ellerimi bırakma
ellerim ayaklarım
hiç büyümediler
seni aramaktan
kovalamaktan
aha bak
ellerim yüreğime inat
küçücük
beni bırak
ah n’olur şu pencereyi aç
dışarıda çocuklar oynuyor
ellerimi sakın bırakma
istersen git
istersen dışarı çık
ama beni unutma
pencereyi aç
ayy.. saçların yüzüme değdi
sanki güneşin kolları değdi
salkım saçak
pencereyi aç
dışarısı aydınlık
dışarıda çocuklar oynuyor
istersen her şeyimizi bırak
istersen hiçbir şeyimizi
ama beni asla bırakma
Kağan İşçen
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiir toplam 677 kez okundu.
2.07.2008 18:30:01