A. Yavuz Yavrutürk

gitti de gelmedi yarin

dil suskun be arkadaş
söyleyebilmenin çaresizliğinde
yığılmış üstüme alfabenin hengamesi
ve ben sesine ritim uyduramamanın aczindeyim kaç zamandır
bakışların ve gülüşün matlaşmış bilirim
bilirim yüreğinde tarifi imkansız bir matem vardır

dil çaresiz be arkadaş
kalem kırılır elimde kanar parmaklarım
feryadın mıh gibi deler yüreğimi
bir enkaz üzerinde anlamsız bakışlarım
kafeste bir kanaryanın haykırışlarındayım bu gece
gayri susmaktan öte çare bulamadığım
yüreğinin sancısını yüreğime perçinlediğim andır bitmeyen
karanlıktır gitmeyen
ve sen
ve sen
ve sen....!
kırılan bahar fidanında hayalleri incinen
dil kelepçeli be arkadaş
dilim dilim olaydı da ah dil susmayaydı
durmayaydı böyle sessiz ve aciz...
kardeş olma zamanıdır şimdi
dost olup yükünü sırtlama zamanıdır
yüreğimizin sıcaklığında eritmeli donmuşluğunu
hadi kalk mevsim bahara gebe
hadi kalk
hadi bak umut çalmakta kapını
diren ey dost nolur diren
bitsin bu titremen
hayat ah hayat
-bilmem-
başlar mı yeniden
ne yalanlar uyduracağız sana
hangi resimleri boyayacağız pembeye
bu hançeri alabilecek miyiz ciğerinden
sızıların dinecek mi ya dost
ey dost
içindeki karanlığa bir parça
koparıp getirebilecek miyiz güneşten
A.Yavuz Yavrutürk

Bu şiir toplam 1.734 kez okundu.
19.03.2007

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı