sabahları karanlık uyanıyorum
suskun çığlıklarımda olmasa
ölüden farksız oluyorum
yaşamsa jilet keskinliğinde
kanatıyor dokundugu yeri
nefes almaya korkuyor insan
türeğimse diken üstünde
her defasında kanıyor
gördüğümde gözlerini
Bu şiir toplam 584 kez okundu. 10.07.2008 18:58:48