ezgin boyraz (ezgin)

ÖLÜM:(:(:(:(:(:(:(:(:(:(:(:(:(:(:(:(:(:(

şu kadrim zifiri karanlık
bende ki aşk değil ölüme hayranlık
tanrım aklımı selim eyle
gayrı bu ömür bitmez böyle

yaşamak, göz yaşı dökmek midir?
kaybedilenlerin ardından...
yoksa sevinmek midir?
kazandıklarımız için...

neyimiz kaldı ki gayrı kaybedecek
bu solukta bir gün kendini bertaraf edecek
ruhum, nabzımı bırakıp gidecek
nefes almak,gözlerini kapatmak, acı vermiyecek

çünkü bir daha ne? nefes alabileceksin.
ne de? yarını görme umuduyla kapadığın kirpiklerini
bir daha açabileceksin...
ruh olacak zatalin yükselecek arşa

bu beden müsvettesi ise toprak olacak
geldiği yere gömülecek
ne bir daha şarkı söyleyebilecek
ne de koşabilecek,sevebilecek.

sade ve sadece çürüyecek
bir nasihatında bin tohum yeşerecek
herkes seni unutup adını bilecek
kim bilir belki; onu, bile hatırlayamıyacak torunların...

eski olacaksın, mazi olacaksın
kim bilir belki, bir beden de tekrar doğacaksın
ama ne olacaksan ol, kim olacaksan ol
öleceksin!...

Bu şiir toplam 501 kez okundu.
15.07.2008 20:26:55

• Yorumlar
• Yorum Yaz