Ali ÖZKANLI (egitimci38)

GÜLYÜZLÜM

Gülün açmasıyla
Rahmet yüklü bulutlar
Yüreklerde ebedi karar kıldı
En sevgilinin âşığı
Hilalin nurlu ışığı
Zifiri karanlıkları aydınlattı
Gurubu olmayan şafaklar
Kâinatın Solmayan Gülüyle huzurla doldu...

Hira, Cebel-i Nur oldu Mekke semalarında
Gülyüzlü sabaha uyandı sevinçle
Gökyüzünü inletircesine
Süreyya ışığıyla tekbirler alındı
Semavat aşka durdu
Diriliş muştusuyla sevdalar serfiraz oldu…

Semavi sevdalardan feyz alma zamanı
Felaha ulaşmak için
Medine’den yankılanan ilahi davet
Tüm cihanı kuşattı
Gönüller aşkın Miracına çıktı
Aklın verasına ulaşıp
Secdede yürekler huzura doydu…

Hiç sönmeyen Hakikat güneşi
Ufkumuza nur gibi doğdu
Yanık sinelerimize sağanaklar halinde yağdı
Yumruk kadar kalbimizi
Rabb-i Rahimin aşkı sardı
Yürekler muhabbet-i İlahi ile dağlandı
Diller her nefeste şükretti
Gönüllerimiz Rahman aşkıyla alev alev yandı
Sevgilerin tüm kapıları açtığında
Sıddıklar, Faruklar Zinnureyn ve Murtezalar
Habibullaha yar, o gül yüze âşık oldular
Anam babam sana feda olsun
Ya Rasullah dediler
Ne yürekler buz tuttu ne de çiçekler soldu…

Çöle inen nurun halesini
Sevda yaylalarından seyrettik
Mevla’ya ulaşan yolun
Kutlu izini gördük
Yeryüzündeki buzulların sırrını çözmek için
Kin dağlarını yok ettik sinemizde
Nefsanî arzuları dizginleyip
İman ateşiyle gönlümüzde erittik
Kalbimize Gül cemresi düşünce
Dünyamıza baharlar geldi
Yemyeşil sevdanın nuru
Yüreğimizi Gülistana çevirdi
Cana can katan muhabbet
Gözyaşlarında dalgalanan rahmet ummanları
Gönül sahillerimize vurdu…

Seher vakti âşıkların
Hu Hu nidalarına karışan Âmin sesleri
Yürekleri ilahi aşkla giriftar yaptı
Hidayet sancağı gönül gönderimizde dalgalandı
Ebabil kuşlarının aşkına meftun olan
Mahir düşlerimiz sevince döndü
Umutlarımız karanlığın girdabında
Rahmet ışığıyla can buldu…

Nefse tutsak duygular
Gayya kuyularından kurtuldu
Ve Sırat-ı Müstakim bulundu
Asr-ı Saadete ulaşıldı
Paramparça edilen yürekler
Kızıl goncaya dönmeden
Gönüller Gülşen’le doldu…

Ruhlara doğan meskenet tülleri
Cehalet bulutlarının sisleri çökmeden
Kalpler masivadan kurtuldu
Nefsin yalçın dağları
Ebedi hayatın
Efsunkâr güzellikleriyle buluştu
Canı cananına teslim edip
Ölümsüzlük ikliminde berhudar oldular
Ayın yüreğine düşen şefkatli elle
Mehtabın titreyen gamzesi
“Şakkul Kamer” mucizesiyle
İ’lay-ı Kelimetullah aşkına yelken açıp
Gönül fetihleri için sefere çıktılar
Tayyi-zaman tayyi-mekân ile
Sır dolu yolculuklara ulaşıldı
Mavera aşkıyla
Düşlerine kanat vuranların
Gönül seccadeleri
Müjdeli şafaklara sarıldı…

Hasret içindeki gözler
Karanlık gecelerin nurlu sabahını gördü
Ayrılıklar vuslat oldu…

Beşeriyetin kanayan yaraları
Gül yaprağıyla sarıldı
Katran siyahı geceler
Asude iklimlere dönüştü
Karanlığın kalbine nurani imzalar atıldı…

Siyah perçemleri aydınlatan
Ayyüzlü sevdalar efsunkâr oldu
Hazan bahçelerinde gazeller toplamadık
Gül rengi ateşlere kanmadık
Hayallerimizi hazan sarısına döndürmedik
Yürekler gül ile sevdalandı
Gönüller Gül kokusuyla uyandı
Ehl-i hal ile ölümsüzlük şerbeti yudumlandı
Aşk ile tamamlandı
Ehl-i dil ile dildar olundu…

Güle olan sevdamız Allah diyerek çarptı
Ruhumuz maveraya kanat çırptı
Yürekler cananında karar kıldı
Gönüller gülzarını buldu…

Hayırlar fethedildi, şerler defedildi
Gönül tellerimize dokunan mızraplar
Sevinçli nağmelerle dolup taştı
Kışlar bahara, geceler sabaha
Beste olarak ulaştı
Gülün açmasıyla canlar cananını
Gönüller gerçek yâriyle oldu…

10.06.2008

Bu şiir toplam 704 kez okundu.
17.07.2008 02:35:59

• Yorumlar
• Yorum Yaz