Sahte bir tünel bu
Çocukluk hayallerimden çok uzak
Tanırım yakından, gerçekte var olmayan gülüşleri
Bilirim yalnızlığın sonsuz kuytusunu
Son çaredir ağlamak
Bir hıçkırığa meyletmek
Sevdadan kalan son zerreleri sindirmek doyasıya
Yüzleşmeye korkar bedenim hayalleriyle
Yürürüm durmaksızın
Zaman dehlizinde kaybolurum.
Bu şiir toplam 759 kez okundu. 17.07.2008 11:50:39