celil çınkır (pampuli)

Ab-ı Hayat

Kirpiğim kanlandı yol gözlemekten
Ya sen gel ya da ben çağır geleyim
Yüreğim dağlandı bil özlemekten
Ya sen gel ya da ben çağır geleyim

Vuslatın ecelin imdadı olsun
Hicran denen zulmün miadı dolsun
Gözlerin gönlümün kanadı olsun
Ya sen gel ya da ben çağır geleyim

Bütün köprüleri yakıver de gel
Hasret duvarını yıkıver de gel
Ne olur ansızın çıkıver de gel
Ya sen gel ya da ben çağır geleyim

Hazana ermeden ömrün baharı
Yıkılmalı artık hicran duvarı
Olmaz olsun yeter yokluğun varı
Ya sen gel ya da ben çağır geleyim

Bilesin kalp senin, ondan maade
Canımı emrine ettim amade
Yalvarırım n’olur olmaz deme de
Ya sen gel ya da ben çağır geleyim

Sensiz geçen ömre küstüm olmadı
Kader deyip çektim sustum olmadı
Senden başka gerçek dostum olmadı
Ya sen gel ya da ben çağır geleyim

Mayıs’ım Nisan’ım Mart’ımsın gülüm
Hayatta yegane artımsın gülüm
Olmazsa olmazım şartımsın gülüm
Ya sen gel ya da ben çağır geleyim

Sende arzum sende dileğim kaldı
Sende kalbim sende yüreğim kaldı
Sende yelken sende direğim kaldı
Ya sen gel ya da ben çağır geleyim

Sevdan ile sardım bütün göynümü
Depremlere duçar ettin beynimi
Melul mahzun koydun büktün boynumu
Ya sen gel ya da ben çağır geleyim

Yazarken saati beş ettim gülüm
Sevdanı kalbime eş ettim balım
Sensiz düz ovada şaşırttım yolum
Ya sen gel ya da ben çağır geleyim

Delibal’dan kalbi dilekçe sana
İçinde hisleri geldi lisana
Ab-ı Hayat olur vuslatın cana
Ya sen gel ya da ben çağır geleyim

Bu şiir toplam 718 kez okundu.
24.07.2008 18:52:14

• Yorumlar
• Yorum Yaz