nurcan macit (nurcan)

EY TANRI !

‘‘İnsani
Cezalandırmak adına
Tanrı bela yollar! ’’ derler ya
İnsani sınava tabi tutup
İmtihan edip not verirmiş
Tanrı öylesi bir Tanrı!
Kimilerine zelzele,dalga,tufan,
Kimilerine ateş,volkan
Kıtlık,açlık,sefalet peydah eder,
Bazen de soysuzlara
Saltanat,that,
Hükümdarlik verirmiş.

Tanrı!
Bazen sağlık,sevinç verir,
Bazen alaz,alev yürekler yakar!
Kurban ister kan dökülür.
Kullarını,
Cennet ve hurilerle;
Bağ,bahçe,tuba ile ödülendir.

Ey Tanrı yüce Tanrı!
Büyük güce sahip Tanrı,
Yıllar oldu başımızda,
Hâlen o verdiğin bela,
Halhazırda!
Kardeşi,kardeşe öldürten
Bizi aç, perişan, melül eden
O tok o rahat,o çıkrcı,
Kovuyor işçiyi, köylüyü...
Dehliyerek huzurunda.
Tanrı onu bela verdin bize,
Gitmek de bilmez.

Tanrı!
O bir ekip kurdu kendi çıkarına,
Tahlukat ve dostlarına;
Damatları Karun gibi zengin,
Yediler,yutular,tüketiler bizi,
Birde şu yaşlı Anadolu’muzu,
Yatı,katı,tacı,tahtı,apoleti…
Yazlığı,malikânesi,şatosu…
Nice limanları,han,hamamları,
Bir o kadar da bilinmeyenler var.

Ey Tanrı! Büyük Tanrı!
Onun oğlu,
Ummanda,denizlerde
Armatör,kaptan…
Yelkeni,yatı,şilepi var,
Biz ki aç,perişan..
Bir avuc umudumuz var.

Ey Tanrı!
Çalıp çırpan,sömürenler,
Hep zengin oluyor!
Bilyorum,anlıyorum ama,
Kızgınsın,dargınsın bize
Solcuyuz,durustuz diye.
Düştükisek senin bahtına,
Eğer kudretın varsa
Güç ver biraz bize.
Kurtulak şu düzende.
Ağa,patron,padişahlardan.

Ey tanrı!
Yolladıkların hep yoldu bizi,
Açız,perişaniz biz çıplak;
Soğuk bir karakış,
Ömür böyü bir Zemheri,
Acılar verdin sen bizi.

Ey tanrı!
Bizi bize bırak,seninkilere bak,
Onlar sömürü düzenin ustaları!
Bey,ağa,patron,paşa …
Dış güclerin yandaşı,maşaları,
Demokrasi,halk düşmanları,
Onlarda,yat,kat!
Yelkenler, gemiler,
Petrol kuyuları…
Onlar
Kirletiyorlar şu Dünya’yi
Şimdi Marsa el atmışlar,
Yada hepsi Cennete yolcular.

Ey tanrı!
Kurudu çaylar,boşaldı kuyular
Akmayor sular,çeşmeler
Paramparça yürekler,
Arş,toprak …
Dünya susuz kaldı,
Ölüyör canlılar,bitkiler!
Köylülerin tavukları
Vebalıdır diye öldürüyorlar,
Bunu fırsat bilen fırsatçılar;
Bakanlar,vekiler çiftlik kuryorlar.

Ey büyük tanrı!
Et,yumrta yemek,hayal şimdi,
Bizde kaz,ördek de kalmadı.
Köyleri keneler sardı …!
Piknik alanları korku yeri,
Zenginler,yönetenler,
Saray bahçelerinde,
Villa havuzlarında,
Şatafatlı,görkemli yaşam içinde.
O güzelim deryalar,göller
Denizler bize toz oldu.

Can yakıyorsun ey Tanrı!
Can üstüne can istyorsun bizden,
Zengine mal veriyorsun,
Biz işçi-köylü,emekçiler
Hava,civa,
Açız,ölüyörüz işte
Bir lokma ekmek yokmu bize?

Yoladığın başkan haydut oldu!
Emir ferman veryor sanki general,
Zor bir dönem önümüzde,
Birde bitmiyen kirli savaş var.
Barış hayal oldu gayri!
Demokrasi düşmani, o şimdi.

Çıkarlar pistinde yalnız o!
Laf ebesi,birde despot ki sorma,
Şeytana ters giydirir papu

Bu şiir toplam 767 kez okundu.
25.07.2008 12:43:39

• Yorumlar
• Yorum Yaz