A. Yavuz Yavrutürk

Yavaş Yavaş Delirmek

Bir not düştü hayatın anlamsızlığına
Yavaş yavaş delirdim,kimse bunu farketmedi
Suskun bir kelebek çarptı boğazın sularına
Ertesi gün gazetelerde -gülen- eski yüzü ile
Neydi dostlarının anlayamadığı
Anlatamadığı ne vardı
Tabutuna sarılı duran ihtiyar babasına
*
Yavaş yavaş delirdim,kimse bunu farketmedi
Solgun bir yaprak düştü boğazın sularına
Tam da bahara çalarken gözleri
Avunacağı bir sevda vakti
Ağlatarak bir yalnız kenti
Anlatamadıklarıyla gitti.
*
Bu şehrin insanına nisyan vurduğu zaman
Korkar oldu insandan insan
Şu körolası yalnızlık hortluyor ya!
Azgın sularda boğuluyor insanca her isyan.
*
Yavaş yavaş delirdim,kimse bunu farketmedi
Haber saatlerinde unuttuk gülmeyi
Yürekleri kinli,elleri kirli,dişleri sivri
Gözleri korkulu heber spikerleri
Parkta,durakta,sokakta
Ürküttüler masum kelebekleri
*
Ne yaptın kızım!feryadında bir baba
İzi bile kalmıyor çığlıkların
Sonraki sabahlarda
Yavaş yavaş deliriyorum haberin ola!
A Yavuz Yavrutürk

Bu şiir toplam 1.608 kez okundu.
7.05.2007

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı