kağan işçen (kaan_iscen)
Suçumuz Sabit
Suçumuz Sabit
çağlasız iki yazdık
yazsız iki çağla
ölümü düşünmeyi paylaşırdık
sırt sırta iki yazgı
vişne bahçelerinin gürültüsüne muhtaç
son tanışmamız ölümle olmalıydı
düşünmekten öte anlatmak için sevişmeyi
çarşı pazar tek meşguliyetimiz
ne zaman yürek saçaklarımıza bir kumru konsa
bir tas su olurduk
balkonlarımız
çamaşır iplerimize asılı güneş sevgimiz
kuşlar konsun diyeydi sosyalist ümitlerimize
şimdiye anlam veren gelecekle ilgili
rüzgarını unutmuş değirmendir düşsüzlük
düşten öte ütopyalarımızla sızar kalırdık
şarabımızdı uygarlığımızdı
pazar gününün şoselerinde
ağaçlarla haşır neşirdik sevişli
aynı zamanda iç kanamalı
yaprakların rengi açılırdı
çocuk şenliği gibi
silikleşirdik
sokakların içine dalan sessizlik gibi
korna sesleri insan telaşları
güncelleşmek isterdik
sakin pazarlı
tarih bilincimizi sınardık zamanla
zaman sırdaşımız olurdu
bunu hepimiz bilirdik
zaman da bilirdi
çağla yazın
yaz çağlanın muradına erene kadar
günlüğümüzden yeşil sabun kokulu çamaşırlar
eksik olmayacak
ilkin kuşlarla başlayacağız niyetimizi çığrışmaya
neşeli çocuklar oynayacak evimizde
sabır hayatla sınanır
düşlerin ötesine geçmeli ki sınırlarımız
kalkışmanın ötesindedir kendiliğindeliğe yanıt
saatlerimizi pazar günlerini şöhret yapmaya ayarladık
suçumuz sabit:
ölümle şekerleme uysallığında oynamak
Kağan İşçen
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiir toplam 563 kez okundu.
3.08.2008 13:44:54