(melankolik_damlalar)
BAHARDA NEŞE
Ansızın hayat geldi doğaya
Görmeden dallandı artık ağaçlar
Yarılıp su girdi toprağa
Fırladı toprak arasından fidanlar
Güneş yüzünü araladı buluttan
Durduk altında gülümseyip yakınmadan
Bulut yüzünü buruşturup çekildi aradan
Şişirdi kendini kızgınlığından
Gülümseyip boşalttı bedenini dünyadan
Ağaçlar tekrar büründüler giysilerine
Yapraklar insanları esir etti güzelliğine
Sararıp solmaması için dua ettik günlerce
Kıyamadık meyvene el sürmeye
Bu şiir toplam 549 kez okundu.
7.08.2008 20:53:15