ABDUSSAMED POLAT (asp_)

bil(m)iyorum

Aklımda olduğun kadar aklındayım...
Biliyorum...
çünkü..!
Sende en az benim kadar sevdin beni...
Yoksa! Ellerindeyken ellerim, gözlerime bakınca taa derinlere inmezdi,
Sende kaybolmazdı belki yüreğim...
Belki de hiç çıkmazdı karanlıklardan elini uzatmasaydın...

Biliyorum...
çünkü..!
Seviyorum dediğin zaman, sadece söylemek için söylemiyordun...
Yüreğindeki haykırışları duyabiliyordum...
Sevinçlerinin taa gözlerine kadar yükseldiğini görebiliyordum...
Sende seviyordun hissedebiliyordum...

YADA NEYSE..! Ben hiçbir şey bilmiyorum...

Bilmiyorum...
çünkü..!
Bilmek istemiyorum...
Alışabiliyorum kendimi kandırabiliyorum...
Ama yüreğimin haykırışını kalbimin kırıklığını dindiremiyorum...
Hala severken seni unut diyemiyorum gönlüme...
İnandıramıyorum, başkasını çıkarıp "bu işte" diye kandıramıyorum...

GÖRÜYORSUNYA İŞTE...
ARTIK BEN HİÇBİRŞEY YAPAMIYORUM...
TEK BİRŞEY DIŞINDA...

ASP…

Bu şiir toplam 655 kez okundu.
29.08.2008 16:16:30

• Yorumlar
• Yorum Yaz