rümeysa toppare (rümeysa rürü)

kapılmışken karanlık sulara

--------------------------------------------------------------------------------


bir kış gecesinde yalnız kaldım denizin karanlık sularında

azgın dalgalara kapıldım ufak sandalımla

batıp çıkarken sulara titriyordu bedenim

donmuştu iliklerim çalışmıyordu ellerim

tutamıyordum kürekleri bıraktım kadere kendimi

nereye savrulursam savrulayım yeterki kurtulayım

inanmıyordum artık azgın dalgaların beni bırakıcağına

karanlık sulardan çıkacağıma dualarımla kaldım baş başa

birden bir ışık çıktı karşıma uzattı elini çekti aydınlığa beni

hiç bir zaman umut kesmemeli hayattan

yeterki istemesini bilelim allahtan

her karanlığın bir aydınlığı vardır

her fırtınanın bir sessizliği yeterki o sessizliği sabırla beklemeli

mücadele etmeli hayatın kıymetini bilmeli

rürü

Bu şiir toplam 398 kez okundu.
4.09.2008 19:50:00

• Yorumlar
• Yorum Yaz