Yeliz Sağlam (pamukseram)

MAVİ SEVDA

Çocukça bir hevesle
tarifsiz coşkularla başlamıştı
bu mavi sevda
ne o benden başkasını görüyor
ne de ben ondan başkasını istiyordum
onu canımdan bile çok seviyordum
gece yıldızların altında
masmavi denizin karşısında
Tanrıdan hiç bitmesin istiyordum
her yere beraber giderdik
yanımdan hiç ayrılmazdı
elimi elinde hissettiğinde
hiçbirşeyden korkmazdı
ölesiye kıskanırdı beni herşeyden
tıpkı benim onu kıskandığım gibi..
dayanamazdım başkalarıyla konuşmasına ,gülüşmesine
dayanamazdım onu ellerde görmeye
inadıma gider konuşurdu onlarla
kıskandırmak isterdi sanki beni
daha çok sevsin isterdi sanki
oysa hiç bilmedi onu ondan çok sevdiğimi
uzun seneler geçti aradan daha sonra
ama hiç azalmadı bu deli mavi sevda
herşey çok özel çok güzeldi bu aşkta
ben onundum o da benim sonuçta
hayaller kuruyorduk geleceğe dair
hiç ayrılmayacağız diyorduk bir ömür boyu
kızımız olsun diyordu aynı sana benzesin
çünki birtanem sen benim güzeller güzelimsin
mevszimlerden son bahardı
günlerden bir pazar sabahıydı
elinde kırmızı güller vardı
nerden bilebilirdim bu aşkım son baharıydı
yine eskisi gibi sarıldım öptüm onu
beni seviyor musun? diye sordu
canımdan bile çok diye cevap verdim
sonra sımsıkı sarıldı bana herzamanki gibi
ne olur sakın beni bırakma dedi
sonra cebinde küçük bir paket çıkardı
nerden bilebirdi bu aşkın son meyvasıydı
açtım küçük paketi ağlamaya başladım
sanki ona ilk defa bukadar inanmıştım
iki yüzük çıktı paketin içinden
haykırmak seni seviyorum diye bağırmak geliyordu içimden
şaşırmıştım ,hiçbirşey diyemeiştim
ağzımı açıp birkaç söz söyleyememiştim
önce sustu!sonra şöyle demişti
BENİMLE EVLENİR MİSİN?
Nasıl hayır derdim biricik aşkıma
en sonunda ben onundum oturacaktık nikah masasına
beraber seçmiştik o beyaz gelinliği
beraber kurmuştuk o en büyük hayalleri
herşey hazırdı,,
heyecanla gelmesini bekledim
içim içime sığmıyordu
sonuçta o benim vazgeçilmezimdi
hani gelinler evden çıkarken ağlarmış ya
benim gözyaşlarım mutluluktandı
saat öğlen 12 ve kapı çalınmıştı
feryatlı çığlıklarla yüreğim daralmıştı
Ulu Tanrım aşkımı da yanına çağırmıştı
yüreğimden bir parça canımdan can gitmişti
üzerimi karanlık bulutlar çevrelemişti
tam 30 sene geçti onu kaybedeli
bana hep güzeller güzelim derdi
bütün ömrüm boyunca ona ağladım durdum
onun resimleriyle geçmişimle avundum
bugün mevsim sonbahar günlerden yine pazar
içimde hatırası dudağımda yemin var
bırakıp gitse bile ben onunum o benim
bir gün yanında olmak dudağımdaki yemin...

Bu şiir toplam 734 kez okundu.
17.09.2008 00:09:59

• Yorumlar
• Yorum Yaz