ahmet can güngör (ahmet can)

KARANLIKVE AŞK

KARANLIK VE AŞK
Sonbahar,sonu acıyla biten bir karanlığın vesilesi,
Sanki yorgun rüzgar bir başka yönden hükmünü sürdürüyor başıboş limanlarımıza doğru…
Güneş sadece solgun ikliminde okşuyor sadakatsiz ruhumu
İkiyüzlü karanlık içinde anlamsızca bir hüzün mavisi arıyorum sevgi barındıran boşluklarda…
Ve hala bedelsiz hasreti heceliyorum umutsuz süregelen zamanın acımasız arka sokaklarında…

Ümitvar gözlerde kayboldu çaresiz soyutlanan aşk…
Kendini amaçsız bir ufka bıraktı belki de
Ama sonra uçsuz bucaksız bir sahilde sürdürdü geri kalan ömrünü…
Ve hiçbir zaman özlediği denizi göremedi
Kaderini elinden alan sahilin umutsuzluğunda kaybolarak…

AHMET CAN GÜNGÖR

Bu şiir toplam 680 kez okundu.
19.09.2008 12:52:09

• Yorumlar
• Yorum Yaz