ahmet can güngör (ahmet can)

EN YÜCE EFENDİMİZE(S.A.V)

EN YÜCE EFENDİMİZE(S.A.V)
Kara bulutların mühürlü kalplerde kol gezdiği
Umutların bir hiç uğruna satıldığı
İnsanlık vasıflarının pervasızca unutulduğu
Sevmenin ne anlama geldiğinin bilinmediği bir zamanda
Siz geldiniz efendimiz puslu yüreklere güneş gibi doğdunuz
Işığınız öyle bir ışıktı ki karanlık kaçıyordu yanından çaresiz
Bir elime güneşi öbür elime ayı verseniz vazgeçmem diyordunuz
Ama siz varken aya güneşe ne hacetti,ama…
Onlar sizin gibi aydınlatamazlardı yürekleri
Sizin gibi uğurlarına gözyaşı dökülemezdi
Yollarına baş konulamazdı
Aşkların en güzeline layık olamazlardı
Size en büyük kötülükleri yapanları bile affettiniz
Allahım bu ne yüce bir ruhtu
Sevmeyi bize siz öğrettiniz
Sizsiz sevgimiz öksüz sizsiz umudumuz umutsuzluk sadece
Şimdi düşünüyorum da sizsiz beşeriyet ne yapıyor
Anlamını bilmeden yaşıyor adeta
Düşmanlıkla çiziliyor sınırlar,yalancı dostluklar kuruluyor
Amaçsız yaşıyor insanlar,nereye gittiğini bilmiyor
Aydınlığımız her şeyimiz size ihtiyacımız var
Sizin aşkınız bizi ayakta tutan tek şey
Bu aşkla hayata tutunmaya çalışıyoruz biz
Allah bu aşkı gönüllerimizden eksik bırakmasın
Yoksa biz yaşayan ama hissedemeyen bir ölü oluruz
EY YÜCE EFENDİMİZ kalplerimiz sizin için çarptıkça
Son nefesimizde bile adınızı kalplerimizde yücelteceğiz
En kutsal bu aşkı bütün yüceliğiyle yaşayacağız
Karanlık gecelerimizde tek dostumuz olacak
Sadece ve sadece ışığını hissedeceğiz
Ve bütün benliğimizle onu dinleyeceğiz
Başka aşkı tatmadan başka yüreğe ulaşmadan…

AHMET CAN GÜNGÖR

Bu şiir toplam 727 kez okundu.
19.09.2008 12:53:42

• Yorumlar
• Yorum Yaz