Naim Özdamar (naimbey)

Eylül Ayrılıkları

Eylül rüzgârları gibi dinginim.
Benim gönlüm gelin havasında.
Her gün batımında,
Yangın yeri olur enginim.
Sen ise deli dalgalar misali,
Taşlara çarpıp yatışmıyorsun.
* * * * *
Yaşanmış bir yaz gerilerde kalan,
Dalgalara çiçek açtıran bizdik;
Mehtabı yaktık yakamozdan önce;
Gelecek diye sulara,
En mutlu renklerle,
Eylülün yapraklarını çizdik,
Şimdi yüreğinde alev ölümleri,
Yanıp tutuşmuyorsun.
* * * * *
Ayrılmak korkusundan mı bilmem,
Nemli gözlerin menevişler gibi.
O kadar uysalsın ki,
Kavgan en güzel deyişler gibi.
İsyanım ses getirmiyor,
Ayakucunda bekleyen
Ayrılık günlerine sataşmıyorsun.
* * * * *
Akan zamana hüküm geçmez,
Eylül, ümitlerin hasat mevsimi,
Sanki Eylül, sonlu sevdamızın hesap kesimi…
İnadın umutsuz gerçekleri yere çalsın,
Gönlünle bir olup
Aklınla çatışmıyorsun.
* * * * *
Ya saatini kuran olmamış,
Ya kapını vuran.
Ya da mevsimden mevsime göçün
Vadesi dolmamış.
Zamanın raylarında biz,
Eylül’le kol kola akıyoruz.
Sen ardımızdan yetişmiyorsun.

Bu şiir toplam 592 kez okundu.
21.09.2008 14:55:41

• Yorumlar
• Yorum Yaz