Gökhan Bülbül (göktug)

düşledigim eziyet..

Bir yetim Azrail merakı bu galiba
Yoksulluğun olanca zengin hayal sofralarında düşündüm seni
Ya da pabucun yırtık hayal ettim
Son sürat bir balkon düşüşünde ,

O kadar güzel ki saçlarının uyku sonrası karmaşası
Gözünün nasıl bu denli sahipsiz olduğunu düşündüm
Sabaha kadar
Çünkü
Öyle bakıyorsun ki
Bulutları seçmeye çalışan çocuk gibisin
Yetim bir ezgiyi mırıldanıyor sanki göz pınarlarının civarında bir çoban
Ve alıyor içinin saydamlığını gözüne akıtıyor usulca

Şimdi bir uykusuz kalem olarak sana soruyorum
Bu duman mı içime giren yoksa tek bakışlık resminin hayalimi
Bu zehir bu bitkin ter kokusu
Sen misin
Ola ki bir gaflete düşüp sen bendesin dersem
İnanma
Sen bende olamayacak kadar güzelsin.


Her zaman düşlediğim bir eziyetti bu
Kim bilir ben belki acıyı seviyorum
Sabaha karşı tüm ölüm uykularının hicretinde
Seni özümsedim

Hayat bir duvak kadar beyaz ise
Ve ben bir nalbant kadar sert vuruyorsam
Her defasında zihnime seni
Düşün acı ellerimde mi yoksa seni taşıdığım kırık yüreğimde mi?

Bu şiir toplam 414 kez okundu.
4.10.2008 06:21:45

• Yorumlar
• Yorum Yaz