Mustafa Sarıkaya (mustafani)

Süperpozisyon

Varlık nedirki,
Bir hayat sırrı
Ne çözer bu büyülü tılsımı.
Göğsüm evrenin genişlemesine eş
Merak denen illet düşürdü içime ateş.
Maddenin en derininde madde bulamazsa insan,
Derinliğin en tepesinde nasıl duruyor her türlü ihsan.
Sevdalar aşklar, efsaneler masalar,
Barışlar ve savaşlar sanki hiç yapılmamışlar.
Evrenin sonu hiç,
Elektronun varlığı hiç,
Dokunabilirsin varsa bir dış veya iç
Evren benim içimde desem
İçim hiç.
Hiçlikse bütün varlık,
Varlık bir pozisyon,
Hayret ki..!
Hiçlik her yerde süperpozisyon.
Yok yok sen benimle oyun oynuyon.
Filozofun dediği gibiyse
Yok yok ise vardır.
Kainat noktaya,
Nokta kainata sığmaz,
Dardır.
Bu gün varız, yarın yokuz.

Büyük evren diyoruz ya
Küçücük noktadan büyüdü
O noktada evrenin enerjisine denk enerji var.
O kabuk ona değil dar.
Boşuna dememiş eski atalar.
Alem içinde alem var.
Alem bir karadelik,
Karadeliğin arkasında ne var.
Arkası varmı ki, altı en boyut faz
Boyuttan alemler ona az.

Ne arıyordum ben ?
Fazlar, boyutlar, alemler içre alemler
Var ama dokunamıyorsun,
Seviyorsun ama sokulamıyorsun.
Doğası yasak.
Atsak mı karşılıklı zar
Olmaz belki kumar.
Anlaması bana uzak.
Nerden girdimki, sanki
Kapısı bile yokki
Hoca yazdı tahtaya,
Kitap nasıl eşit olur noktaya.
Hayatın sırrını çıkardım ortaya.
Sen bir süperpozisyondasın,
Hem içimde hem dışımdasın,
Aklımda hayalimdesin,
Hem yüreğimde,
Yüreğimin en derininde,
Ayrılmaz bir parçamsın
Hep benimlesin
Zaten hep benimleydin.

Bu şiir toplam 689 kez okundu.
17.11.2008 17:51:01

• Yorumlar
• Yorum Yaz