nurcan macit (nurcan)

ÖNCE İNSANIM

Ben ne molla ne hacı ne hoca
Dostlarım binlerce karınca
Canlarım,ciğerim sizler
Yaşarım her doğan güneşle
Ölürüm her düşen yaprakla
Kıyamam çalı,çırpı,dikene
Dalda güle yerde ota
Öten bülbüle hayranım.

Sizleri kendim kadar sverim
Kesmem ne koyun ne kuzu
Kıyamam deve,sığır,camıza
Bıçak çeksem onlara
Kırılsın şu ellerim
Kesemem ben kurban
Kesemem ne tavuk ne horoz
Et yemek için
Allah’ü ekber diyemem

Cennet vaat etseler
Huri ,yosmalar verseler
Kıyamam kıyamam
Ben canlara
Tanrı,Allah,Rab da istemez

Ne sarık ne cübbem var
Ne beyim ne paşa
Nede kralım
Ben insanim
Para pul çıkar adına
Asla kul olmam

Yezidi,mecus
Hristiyan,müslüman
İnanan,inanmayan
Fark eden fark etmeyen
Çıkar peşinde koşmayan
Fark etmez hepsi insan

Kürdü,Türkü,Ermeni
İsterse dövün beni
Ben Çobanoğlu
İnsani insanca kardeşçe
Seven o sevdalı

Ben ne kadı nede molla
Ben ne hakim nede savcı
Ben ne seyid ne hacı
Ben ne kulu nede köle
Aklı olan her insan gibi
Et ve kemikten bir insan

Ne çalan ne çırpanım
Emeğim sermayem
Doğruluk rehberim
İnsan kıblem,yüreğim kâbem
Akılım zenginliğim
Elime belime sadık,
Dilime hakim bir insan!

Ben ne Ali ne Ömerim
O dünyada işim ne ?
Ben dünyayimi severim
Boş verin yalanlara
Kapısına
“ bu mülk Allahın „Diyip yazanı
Hak çalanı
İtibar için hacı gideni bilirim

Gururu bırakın ve aymazlığı
Çıkar için ,her türden yalanı
Öldüremem ben din için
Kıyamam kimseye ırkı için
Özgürlükleri hep seçin
Dilerseniz bana deli deyin

Beni böyle taniyin
Beni böyle bilin
Boş verin yalanları geçin.
Ben önce insanim
Önce insanim beni insan bilin.



15.10.2008
Yıldırım

Bu şiir toplam 719 kez okundu.
12.12.2008 19:46:38

• Yorumlar
• Yorum Yaz