Ruken DAYAN (ruken)

Hazan mevsiminde aşk

Umudumu arıyorum mevsim hazan...
Yürüyorum yağmurlar altında
Hafif bir uğultu var kulaklarımda
Gece ve rüzgar birleşiyor delice savruluyor gönlüm...

Mevsim hazan yapraklar savruluyor
Gökyüzü maviler arasında
Her bir adım hazan mevsiminin ayrı bir güçlüğü ayrı bir erişilmezliği...

Hafif bir üşüme tutuyor insanı ama gariptirki her bir titreme insanı daha da güçlü kılıyor!
Her yer alaca karanlık...

Ay adeta sana bir rehber oluyor gece uzun ve sessiz...
Her düşen yaprak yalnız olmadığını hissettiriyor sana...
Yağmur şiddetini iyiden iyiye artırıyor
Gökyüzü ağlıyor sanki...
Gün doğuyor,gökyüzü karmaşık renklerde
Tıpkı insanın hazandaki aşkı gibi renkli ve hüzünlü!...

Bu şiir toplam 570 kez okundu.
31.12.2008 22:28:59

• Yorumlar
• Yorum Yaz