berilsu gül (berilsu)

az bile

Koca bir boşluktayım şimdi
Yüzüme değil de kalbime çarpan gerçekle yüzleşiyorum
İçimde soğuk bir yel esiyor
O sıcaklık birden buz oldu sanki
Bilinmezlerdeyim
Tek bildiğim canımın yandığı ve daha da yanacağı
Ayrılığın ateşi bile içimi ısıtmaya yetmiyor
Her dakika daha da çok üşüyorum sanki
Ne ağlamak geliyor içimden ne de gülmek
Boş boş bakmak istiyorum sadece
Kimselere dokunmadan, hiç kimsenin de bana dokunmasına izin vermeden
Öylece durmak, kıpırdamadan ölmüşçesine
Bir cümle bu kadar mı iç acıtır
Bu kadar mı darma dağın eder insanı diye soruyorum kendime
Sonra diyorum ki
Eğer o cümle sevdiğinin dudaklarından dökülmüşse eğer
Bu kadarı az bile
Ölmediğine şükret ya da ölemediğine

Bu şiir toplam 567 kez okundu.
20.01.2009 19:08:55

• Yorumlar
• Yorum Yaz