ADALET PELİT (adaletpelit)

DAYANMAK NE ZORMUŞ

DAYANMAK NE ZORMUŞ

Hiç meydan vermezdim bu dargınlığa
Odamda dört duvar hesap soruyor.
Dayanmak ne zormuş bu ayrılığa
Beynimde düşünce beni yoruyor.

Boyunmu bükmedim alın yazıma
Bin çile yükledim çalan sazıma
Dayanmak ne zormuş yürek sızıma
Bu yorgun yüreğim, bazen duruyor.

Pişmanlık zirvesi ayyuka çıktı
Varlığına yürek nede acıktı
Dayanmak ne zormuş, aşk sıcacıktı
Ciğerim yandıkça, acı sarıyor.

Bin acım yetmezken, daha eklemek
Bir de, vuslatıma hasret yüklemek
Dayanmak ne zormuş; hele, beklemek
Bu işte temelli, yürek buruyor.

Susuzsa bedenim kor dağlamaktan
Gözyaşı dökmekten, hep ağlamaktan
Geleceksin diye bel bağlamaktan
Hasret on ikiden hedef vuruyor.

Gecem hep uykusuz, döşeğim hasır
Gözümün yaşıyla doldu bir asır
Sabırla tuttu bak, yüreğim nasır
Saatler yol açmış, vakti yarıyor.

Kavuşmak mümkün mü gonca gülüme
Dayanmak kolay mı bunca zulüme
Duyunca gelirsin mutlak ölüme
Susuz kalan toprak bile kuruyor.

ADALET PELİT

Bu şiir toplam 1.000 kez okundu.
13.06.2009 02:12:55

• Yorumlar
• Yorum Yaz