ferit battal (tevhit)

BENEM

BENEM

Gül dalında sevdâ çeken ebedî kârı bilir,
Şeydâ bülbül otağında dayalı kalan benem.
Resule ümmet olanlar sevdâyı yolda bulur,
Zalîm nefsin tuzağında sızlayıp yanan benem.

Seven bülbül güle konar sevdâyı yolda bulur,
Gül dalında bülbül olan dâimâ gülde kalır,
Gül râhına girmeyenler kuşburnuyu gül sanır,
Müritlerin hû çağında gaflete dalan benem.

Vuslat bağına girenler el râhından vaz geçer,
Gül bağında bülbül olan sohbeti gülden açar,
Dost deyüp dosta yananlar ölmeden hakkı seçer,
Üstadların ocağında sararıp solan benem.

Ser verip sırrım bilene eylemedim ben niyâz,
Hakk yoluna baş koyanı zelîl eder mi Feyyâz,
Affetmezse yaradanım kul nedir ki ede naz,
Müritlerin hû çağında nefsi şîr sanan benem.

Hak Teâlâ diler ise güldürür şol yüzümü.
Cân içinde cânân olan ancak bilir özümü,
Dur desem de dinlemiyor zalîm nefsim sözümü,
Bu sinsi la’net elinden taşraya varan benem.

Bu şiir toplam 444 kez okundu.
28.08.2009 22:25:37

• Yorumlar
• Yorum Yaz