ADALET PELİT (adaletpelit)

OY GÖNLÜM!

OY GÖNLÜM!


Oy gönlüm! benim derdim, ne zaman ki bitecek
Sen hanımda yolcusun, gider kalmaz diyorlar.
Bu acı, bu ızdırap, bu canıma yetecek
Sen canımdan kopansın, yeter olmaz diyorlar.

Bilmem ki güleyim mi, yoksa ağlayayım mı?
Dilek veren ağaca, mendil bağlayayım mı?
Yoksa yanan yüreği köze dağlayayım mı?
Sen canımda bir cansın, yanar sönmez diyorlar.

Yeter artık nafile, canı ezmiş bu eza
Kör testere kesmezmiş, boynu bükülmüş keza
İş görmüyor bir aza, yetmezmi ki bu ceza
Sen kanımda akansın, taşar dolmaz diyorlar.

Aşk yolundan dönüş yok, biletimi düşürdüm
Zaten giderken yaya, bu bedeni pişirdim
Vuslat beklerken güya, nice yıllar aşırdım
Ufuktan doğan tansın, batar doğmaz diyorlar.

Gönlüme söz geçmiyor, nede bitmez nazı var
Sonbahara ne kaldı, kışı gitmez yazı var
Bazı yokken, bazı var, ne zamansız hazı var
Yaş kemâle erensin, gider gelmez diyorlar.

Hergünde, her gecede, başka başka biçimde
Bir dağ gibi büyüyor, bu hasretin içimde
Yine pişman değilim, sevdiğim bu göçümde
Sen ruhumda çiçeksin, açar solmaz diyorlar.

Cennetinde yıkanıp, makberlere mi gireyim
Kavuşmadan bu ömrü, toprağa mı sereyim
Ne olur can çıkmadan, gül yüzünü göreyim
Sana hasret edensin, vuslat olmaz diyorlar.


ADALETpelit
17-10-2008

Bu şiir toplam 793 kez okundu.
31.10.2009 21:15:18

• Yorumlar
• Yorum Yaz