Nazmi Öner (nazmon)

KİMLİĞİMİZ, KİŞİLİĞİMİZSİN GÖNEN

Sen anılarımızın temellerinde
Kazınmış paydoslara, teneffüslere
Kök boyalar gibi girmişsin renklerimize
Ve çeliğe verilen su gibi
Sinmişsin çıkış zillerinde
Çocuk sevinçlerimize.
Çakılı kalmışsın beyinlerimize
Yıllarla yok olmayan, çok derin ve çok sağlam
Çıkarılamamış bir mermi gibi
Saplandığı bedende kalan.

Her bahar Değirmen Deresinde
Kır çiçeklerinden yayılan
Bir sihir, bir gizdin
Gençlik ateşiydin yüreklerimizde.
Ve söğütlerden
Salkım, salkım
Dökülen düşlerimize
Sonra da havuzun sularında
Halka halka dağılan
Bir gurbet duygusuydun içimizde.

Hafta sonları küçücük
Sınırlı dünyamızda, sınıf gecelerimiz...
Sanki ıssız bir adada
Kendi kendimize eğlencelerimiz...
Ama buruktu sevincimiz
Buruktu yüreklerimiz.
Bir yanda sıla hasreti
Bir yanda ana-baba, aile özlemimiz
Gurbet kuşlarıydık biz
Biz, Gönen’de gurbete teslimiz.

Uzanıp müzikhanenin
Önündeki çayırlara
Memleket hayalleri kurup
Gelecek düşlerine daldığımız
İş atölyesinde
Törpü, eğe, zımpara
Sivriliklerimizi yontup
Fazlalıklarımızı aldığımız
Kazma kürek elde
Tarım toplumunaydı hazırlığımız.

Ufak tefek hasetler
Ve oyun gibi bir yarışta
Kinler, kıskançlıklar da
Olurdu elbette.
Olmazsa ters düşerdi zaten,
İnsan olmanın gereğine.
Kiraz bahçelerinde
Vişne bahçelerinde
Sıcacık bir yaz olurdun Gönen
Sen sevinçlerimize.

Bir duygu doğurganlığı gibi
Durgun akan beyinlerimizde
Şimdi ılık bir iklimdir
Gönen belleklerimizde.
Bir tarafı buruk
Özlem ve gizemlerle dolu
Nostaljik bir tat olarak
Kaldı hepimizde.
Ve kalacaktır da
Yaşadığımız sürece.

23.11.2007 Antalya

Bu şiir toplam 473 kez okundu.
30.11.2009 23:27:10

• Yorumlar
• Yorum Yaz