Seçkin DOĞAN (adjara)

ERİYEN ADAM

Bir mum yaktım karanlıkta
Elektrikler gittiğinden sanma
Hangimiz daha çok dayanacağız diye acılara
Bir mum yaktım gece çalarken sabaha
Gölgem düştü soğuk duvarlara
Düşünen bir adam yapıştı o duvara
Mum eriyor kalbimde eriyor o esnada
Dayanacakmıyım bilemiyorum acılara
Sanki her eriyen mum damlası
Kalbime nokta nokta düşüyor sızısı
Mum eridikçe artıyor kalp ağrısı
Sabaha erişebilmek gönlümün son kaygısı
Ortalık ışıyor benden can çıkıyor
Muma bakıyorum hala yanıyor
Bedenim bir savaşı kaybediyor
Genç bir delikanlı kayboluyor
Gözlerim kapanıyor Ezan sesleri kulaklarıma geliyor
Mum hala erimiyor bitmiyor
Duvardaki o adam kayboluyor
Elveda bütün acılar Azrail (A.S) duvarda beliriyor

Bu şiir toplam 555 kez okundu.
12.01.2010 10:24:12

• Yorumlar
• Yorum Yaz