Emre Yılmaz (gencebay70)

UTAN (SULTANA)

Dört satır yazımı çeldi aklını?
Şimdi yazacağım mısralardan utan!
Kemiği yok artık çekmez lafını,
Dilimdeki isyandan, sitemden utan!

Ben peşinden koştukça sen uzaklaştın,
Ben hayalini saramazken ellere kucak açtın!
Seni her çağıranın ayağınamı varacaktın?
Giderken yürüdüğün yollardan utan!

Sana herkesten fazla değer vermedimmi?
Kimlerin gözünde ne idin görmedinmi?
Beş para etmez diyorlar sana duymadınmı?
Zerrene bedel biçtiğim dünyadan utan!

Herkesin gözünde aynı bende farklıydın ya,
Ellere göre yosma bana göre iffettin ya,
Her şeye rağmen helalimsin dedim ya,
Alnına koyduğum Buseden utan!

Sen varsın diyeydi yüzümde gülüşlerim,
Hep senle doluydu rüyalarım, düşlerim,
Toz pembe değil karbeyazdı hayallerim,
Seni benzettiğim tanelerden utan!

Böyle değildin eskiden nasıl değiştin?
Bu kadar kalpsiz, böyle zalim değildin.
Sevginle dolu bir kalbi kırıp incittin,
Gönlümde büyüttüğüm sevdadan utan!

Gerçeği gördüm kalktı gözümdeki perde,
O deli divane sevdan yok artık serde,
Mutluluğu alıp elimden saldın ya derde,
Sürdüğün zevk-i sefadan utan!

Yıktın viran ettin bütün ömrümü,
Issız çöle döndürdün vaha gönlümü,
Açmadan soldurdun ya gonca gülümü,
Dalımda figan eden bülbülden utan!

Gözümden yaşlar sel olup akdı,
Silmedim nemini yanaklarım yandı,
Bırak yüzümü ruhum bile yıkandı,
Senin için ıslanan kirpikten utan!

Duydum ki bi ara namaz kılıyormuşsun.
Sen kıblenin yönünü biliyormusun?
Ne diyor bak duy sesini derviş Yunusun!
Gönül kırıpda vardığın secdeden utan!

Mal, mülk, istemedim El-Vahhab dan
Tek seni diledim yüce rabbimden
İsmin dua olup döküldü dilimden,
Avuç açtığım yedi kat semadan utan!

Veren ne maksatla verdi sana o adı?
Farkında değildin ama adın kutsaldı.
Taşıdığın isim ki Muhammede (s.a.v) sıfattı!
İki cihana bir; Sultandan utan!

Şu giyim tarzına da iki laf atmeden geçmeyim.
Hay ben senin gözlüğünün camına tüküreyim!
Altın kaval üstün şişhane daha ne diyeyim?
Başına bağladığın türbandan utan!

Yok ki sende öyle utanıp kızaracak yüz?
Sen yine hicabın deryasında utanmadan yüz.
Yine çıkarsa karşına kanı bozuk bir soysuz,
Ve sen yine seversen onu sualsiz sorgusuz,
O zaman ejdadının toyundan, soyundan utan!

Bunları yazdırdınya bana elden utandım,
Sensizde yaşarım diyen candan utandım,
Eskiden sevdiğim o masum kızdan utandım,
Seviyorum seni diyemeyen dilden utandım,
Manası aşıktı; ismim Emreden utandım!

Bu şiir toplam 568 kez okundu.
12.09.2010 15:19:57

• Yorumlar
• Yorum Yaz