Emel Gülerler (sozenes)

YETER ARTIK

Gün gelir darbeleri getirir
Birbiri ardına sıralanır upuzun
İlk şokta öldüğünü sanırsın
Artçılar peşpeşe yerden yere vurur
Ayağa kalkmak istersin amaçsızca
Sanki birileri seni tekrar oturtur
Bitti dersin geçti gitti herşey
En yakından gelir en acısı aniden
Yardım için uzattığın ellerini tutmazlar
Sessiz çığlıklarını duymak istemezler
Düşmanın onların dostu olmuştur
Senin yerine koyup onunla birlikte
Yaranı yine deşip içini kanatırlar
Can demek canım demek acıtır içini
Koskoca bir yıkıntıda çaresiz kalırsın
Bir ışıktır o zifiri karanlıkta aranan
Bir dost eli belki bir parça huzur
Her yüzüne gülenin ardına takılıp
Yarana merhem acına dost ararsın
Uzaklarda biri beni duysan yeniden derken
En yakınındaki kapatır kulaklarını sesine
İçten içe anlarsın aslında o an
Hayat kahpe yaşam artık zor olmuş
Sevgi bir isot gibi yakar kalbini
Ve inlersin haykırırsın sesinin yettiğine
Duyun beni neolur yapmayın artık
Umut çöplüğünde bir küçük karıncayım
BIRAKINDA YAŞAYAYIM.

15.10.2010

Bu şiir toplam 656 kez okundu.
27.01.2011 15:03:24

• Yorumlar
• Yorum Yaz