duygu taş (duygulum)

işte buydu aşk...

güzel bir yerde tanışmışlardı kız görür görmez vurulmuştu ona
oğlansa önce umursamadı ama o da kaptırdı kendini
kız çok sevdi hatta canını verırcesıne ugrunda ölürcesine sevdi
oğlan önce sevmiyo gibi durdu sonra bağlandı
kız bırden aşık oldugunu asla vazgeçemeyeceğini farketti
oğlan düşündü uzun süre kaçtı sonra o da aşık oldugunu anladı
bir süre beraberdiler 7 ay kadar sürdü
güzel şeyler paylastılar berber aglayıp beraber güldüler
koştular sarıldılar öpüştüler...sonra anlaşmazlıklar çıktı...
birbirlerini anlamadan dinlemeden kırdılar ayrılmaya karar verdiler
bu fikir kızdan çıktı, çok sevmişti oğlanı
hatta canını verircesine ugrunda ölürcesine sevmişti
ama ayrılık fikrini ilk ortaya atandı...oğlan üzüldü,bitsin istemedi
kırgınlığın unutulacagını düşündü...olmadı...
çaresiz kabul etti ayrılıgı, hiç istemedi...onsuz nasıl yasardı,ne yapardı
kime gider,kimle güler,kime sarılıp ağlardı saatlerce...
kime bakardı doyasıya,kimi sevebilirdi bir daha...
bilmiyordu,bilmek istemiyordu...ayrılmak zor geliyordu belki
ama kabul etmeliydi...BİTMİŞTİ...
uzun süre kendini gizledi,kimseyle görüşmedi,hatta yemedi içmedi
konusmadı...sadece onu düşündü...niye gitti,neden gitti,biri mi vardı
hiç mi sevmemişti,hani söz vermişti gitmeyecekti..
muhtesem bi düğünle evleneceklerdi...
kız gelinlik giyecek,oğlan kravat takacaktı...sonra kız koluna girecek
alkışlarla oturacaklardı masaya...nikah masasına...olmadı...
düşündükçe ağladı,ağladıkça düşündü...
sonra yavaş yavaş toparlandı,taşındı,semt değiştirdi...
ama o aklından çıkmıyordu...napıyor,nasıl,üzülmüş müdür,özlemiş midir
pişman mıdır diye çok düşündü...bi süre böyle geçti...
sonra biri çıktı karşısına,sevmek istemedi,sevemezdi çünkü
o vardı kalbinde sadece onunla olurdu bi evi ancak onunla paylasabılırdı
sonra kızın nişanlandığını duydu...inanmadı,inanamadı,inanmak istemedi
agladı çok agladı...karşısına çıkan kıza sevmediği istemediği halde
inat uğruna evlenme teklifi etti...kız kabul etti,mutluluktan uçtu..
ama oğlan mutsuzdu hala inanamıyordu...nasıl olurdu
nasıl başkasıyla evlenirdi,nasıl unuturdu...bilemedi...
bir anda herşeyin çok geç olduğunu farketti....
düğün günü konuşuldu,karar verildi,yaza yapılacaktı
önce söz ardından nişan olucaktı...
oglan kravat takıcak kız gelinlik giyecekti ama onun istediği bu değildi...
herşey güzeldi ama o yoktu,herşeyi onunla planlamıştı
tüm hayallerini onunla süslemişti,bir evi ancak onunla doldurabilirdi
aynı yatağa onunla girebilir bi tek onunla sevişirdi...
başka kimseyle değil sadece onunla olurdu...
oğlan sözlendi,taşlı bir alyansı oldu,tam istediği gibi
ama ondan değildi,çok üzülüyordu, hala onu seviyordu
onu istiyordu,olursa ancak onunla olurdu...
sonra nişan günü konuşuldu,karar verildi..26 mayıs nişan tarihiydi...
artık resmen nişanlıydı,düğün temmuzaydı...
ama onu unutmamıştı,unutamamıştı...aramayı düşündü,vazgeçti...
bu arada kız nişanlısından ayrıldı...yapamadı...herkesi o sandı..

Bu şiir toplam 609 kez okundu.
18.08.2007 19:53:42

• Yorumlar
• Yorum Yaz