ozan aydın (Ozan)

SİYAHLARIN İÇİNE SAKLANMIŞ

Biraz bir şeylerden bahsedeceğim mesela biraz hayattan birazda gelmeyen yardan
Hayatın hangi kötü yanını senin hangi güzel yanını söyleyeceğim sevenler hep kaybedermiş asırdan
Giden zamanı getirmek senin gelmen kadar zor kuşlar bıkmış soğuk kıştan
Söyleyin siz bıkmadınız mı ben bıktım her gece aynı duyguyu tatmaktan

Asil insan ol sözünün arkasında duran sevgiyi harcama sevgi insanlıktır
Varlığınla mutlu edebiliyorsan bir insanı bu en büyük sevaptır
Aşk kimi yerde kötü kimi yerde iyi sen yoksan dünyanın batmasıdır
Senden başka kimse canım demesin bana senin canım deyişin canımı canlandırır

Yıkıldığımı belli etmem bak yüzüne karşı gülerim
Kimsesiz ortamlarda elleri cebinde kafası karışık boynu bükük bir vaziyetteyim
Gidişinin ardından iyiyim demek ayıp olurdu öyle değil mi yeşil gözlü özlemim
Köklü bir dert bu öncesi de var sizlere sadece birazından bahsettim

Ben sizler gibi değilim benim ne özleyenim ne sevenim ne de bekleyenim var
Aslında bahsettiğiniz kadarda yalnız değilsiniz yanınızda derdinizi anlatacağınız arkadaşınız var.
Benim hem arkadaşım hem dert orağım hem sevdiğimdi Fadime etrafımda hep dumanlı dağlar
Sabah uyandığımda gözümün önüne gelirsin haberin var mı ben yorumdum sensizlik damarıma basar


Dönmenin vakti gelmedi mi neden gelmezsin benim başım beladayken
Neden fotoğraflarına hasret gözyaşı akıtıyorum elini tutmak sarılmak varken
Bilki hayat sen yoksun diye tat vermiyor her şeyimi kaybettim hasretinle biterken
Sensizliğin sonu yok bunu anlıyorum ama senden kopmadım kopamadım fadimemden

Benim çoğu elbisem siyah gülüm olumsuzları en çok siyah gizler
Siyahların içine saklanmış o insanların yaktığı yıktığı ümitler hayaller
Bu sıralar biraz pişmanlık duygusu var bende sızlatıyor bedenimi yüreğimde ki alevler
İlla ki unutursun demeyi bırakın kahrolsun ümit verip te gidenler

Canım çok fazla yanıyor artık bu iş çıkmaya başladı çığrından
Olmaz diye bir şey yok her aklıma sen gediğinde ateşler çıkardı bağrımdan
Bu aşk biraz haksızlığa uğradı hiç memmun değildim verilen kararlardan
Bu işin sonu yine sensizlik oldu sevenler korkardı ayrılıklardan

Akan gözyaşımda yıkılan hayallerim ümitlerim var ağladığım için küçümseme
Her sözün sonunu sana bağlıyorum bende felsefe seviyorsan vezgeçme
Çok şey kaybettim gençliğimden düşürdüler yıllar önce hasrete
Başka bir erkek böyle çok böyle içten sevmeyecek seni iyi bak kedine

Eğer dünyamda yeşil gözlerine bakabiliyorsam ben mutluyumdur
O eşşiz kokunu tekrardan hissedip saçlarını okşuyorsam benden huzurlusu yoktur
Varlığını hep hissediyorsam sol yanımda heyecan verir hayat bir umuttur
Öyle değilde şimdiki gibi elimde bir kalemle dert yanıyorsam bu yokluğunun zorluğudur


Bu aralar resimlerine fazla düşkünüm seni o kadar çok özledim ki söyleyemem
Sensizlik bende bir sır öyle laf olsun diye etrafta sözünü etmem
Neler çektiğimi bir Allah bilir bu çorumu bana versen yine beni mutlu edemen
Bana sen gereksin sen yetersin bilirsin başkasını böyle delice sevemem

Bu şiir toplam 436 kez okundu.
11.02.2013 21:42:06

• Yorumlar
• Yorum Yaz