EBRU İYİKAHVECİ (sesizgemi)

sensizligi senle yasamak

kendini anlatmak bazen o kadar zorki
kelimeler boğazına düğümlenir konuşamazsın
o an sevdiğine sarılıp ağlamak istersin ağlayamazsın
eline tuacak gibi olursun uzanamazsın bilirsin yokdur o

ürperir sin yanlızlığından bilirsin yanlız
sen varsın birde işte birde yanlızlığın vardır
vücudun buz gibi olur üşürsün
onun sıcak elini ararsın

dokunmak istersin biran dokunamazsın
kokusunu ararsın bulamazsın yastığına sarılırsın
sesini özlersin duyamazsın sözlerini hatırlarsın
bilirsinki o yoktur yanında ama sevgisi hep yanında

gözlerden iki damla yaş akar onu düşündükce
birer birer tek başlarına yanlızca
onlarda yanlızdır tıbkı benim gibi sensizler
ayrı yerlerde ama aynı hızla akarlar tıpkı bizim sevimiz gibi

biliyorum yine geleceksin sarılacaksın
ellerimi yeniden tutacaksın burakmayacaksın
kokun bedenime tekrar sinecek hiç gitmeyecek
ve defalarca sen bana belki seni seviyorum diyeceksin

Bu şiir toplam 430 kez okundu.
12.12.2013 23:07:04

• Yorumlar
• Yorum Yaz