serap severbaş (serap437)

sensizliğin gölgesinde çürüyor gülüşlerim

sensizliğin gölgesinde çürüyor gülüşlerim..
birer birer, giderek azalarak..
ömrümden yıllarımı çalarak.
sensizliğin eşlik ettiği sabahı olmayan gecelerde
soluyor yüzüm.
gözyaşlarımdan dudaklarıma bir yol çizerek ..
sensizliğin faili olduğu dakikalarda yok oluyor bedenim
buseler kondurduğun yanağımdan seninle adım atan ayaklarıma kadar
YOK OLUYOR BEDENİM...
saç tellerim teker teker ağarıyor yokluğun bir kabus gibi tepeme üşüştüğü sabahlarda.sensizlik yine davetsiz misafirim oluyor beynimde öylece kuruluyor bir köşeye ne kalkıp gidiyor nede rahat bırakıyor.
sensizlik beni öldürüyor ağır ağır ilerleyerek...

Bu şiir toplam 399 kez okundu.
27.02.2014 21:55:16

• Yorumlar
• Yorum Yaz