serap severbaş (serap437)

sen nefes alabilen bir ölüydün

sen nefes alabilen bir ölüydün...
bense nefessiz kalan bir fani.
sen gözlerinin olmasına rağmen görmeye aciz olandın,
bense gözlerim olmadan gözlerine bakabilendim...
sen gecelerde bir kabustun
bense kabusu yaşayan...
sen özgürlüktün
ben esaret...
sen beyazdın sabahlarda
ben simsiyahtım gecelerde...
sen bir tebessümdün çehrelerde
ben hayasız göz yaşıydım dudaklara süzülen...
sen kalbi atan bir ölü
bense ; kalbi duran bir faniydim yeryüzünde....

Bu şiir toplam 317 kez okundu.
17.06.2014 12:22:08

• Yorumlar
• Yorum Yaz