ahmet sarıçam (sadece ahmet)

Bahçevan

artık en son bahar ömrümün mevsiminde
sarardı yapraklarım çaresiz
bir sonraki aşka yetmiyecek gücüm
vur makası vur gitsin be bahçevan

hayat yeterinden uzun değilmi
sevilmeyen ağaç meyva verirmi
sen beni hiç sevmedinki ağlamaya değermi
titremesin ellerin sil gözlerini be bahçevan

sen yeşerttin benim dallarımı
sevginle büyüttün umutlarımı
ellerinle okşammadıktan sonra yapraklarımı
dök zehirini köklerime kurut gitsin be bahçevan

gülü solduran günler bana mı acısın
bırak kökünü salamayan ağaç budansın
bir garip sevgi sakarı diye adım anılsın
kes dibinden bahçevan bu konu burda kapansın

Bu şiir toplam 675 kez okundu.
10.01.2008 06:53:38

• Yorumlar
• Yorum Yaz