hülya sever (hülya)

İÇİMDEKİ SIKINTI

Ben miyim kendimi çok aciz hisseden
Yoksa omuzlarımdaki yük müydü ağır olan
Anllamadım anlatamadım kendimi kendime
Bilmezler içinde yürüdüm hep hayat yolunda
Sevdim mi sevildim mi ağladım mı güldüm mü hatırlamıyorum
İçimdeki karanlığı aydınlatmıyor bir türlü yalancı ışıklar
Sen miydin eksik olan yoksa ben miydim seni fazla gören
Bedenimin yemeğe ihtiyacı gibi ruhum sana muhtaç
İçimde nefes almayan bir yer var sanki nefes almama rağmen
Yada nefes aldıkça bir yaranın iç organlarına indiğini hissetmek

Bu şiir toplam 444 kez okundu.
22.04.2008 15:48:53

• Yorumlar
• Yorum Yaz