can koray (can_49_19)

yağmurum ol

Ben öyle yalnız, öyle yalnızım ki
Ellerim hiç böyle üşümemişti
Renklerimin şimdi en siyahısın
Hüzün benim kadar üşenmemişti.

Bir sabah vaktinde ince yağmurlar,
Bir akşam vaktinde yalnızlardaydım.
Bir gece yarısı siyah perdelerle;
Camlarda, incecik buğulardaydım.

Sen. benim hiç dinmeyen yağmurumsun
Seni değil, ben beni terk edemem
Sen. benim sonsuz uykusuzluğumsun
Ben senden daha öteye gidemem.

Eski gemiler gibiyim limanlarda
Beyaz yelkenlerimi is bağlamış
Ben kendime bakamam aynalarda
Bir tanem oralarda bensiz ağlamış

Belki dünde kalmış bir daha gelmez
Sen gündüzümsün, oysa gece benim
Sanma ki hüzün adam öldürmez
Kaybolan biz değil, sadece benim

Hep sen yağ üstüme, hep ben ıslanayım
Artık kaldırımlardan ürküyorum.
Bulutlardan yağmurlara yaslanayım
Ben artık mavilerden korkuyorum.

Bu şiir toplam 755 kez okundu.
7.05.2008 12:00:38

• Yorumlar
• Yorum Yaz