Mansur Ekmekçi (mansur)

DEDİLER-1

DEDİLER–1
Kâinatı gezdim aştım
Sevdanın yeli dediler.
Aşk ile bendimden taştım
Sevginin seli dediler.

Hâk aşkıyla yandım öze
Nefsi boğdurmam boş söze
Düştüm ateşlere, köze
İbrahim gölü dediler.

Kulların seyrine daldım
Bin bir çeşit huylar aldım
Kötüyü nakş edip saldım
Muhammed gülü dediler.

Topluma girdim karıştım
Cahil fendiyle yarıştım
Küs durmadım hep barıştım
Bu yüzden veli dediler.

Kulda hayâ bitmiş gördüm
Nefsi sabır ile ördüm
Ahlakı, edeple verdim
Erenin kolu dediler.

Duydum hilebaz kulları
Kalpten dökülmüş pulları
Şerre uzanır yolları
Yobazın çulu dediler.

Hallac ile dara geldim
Hâr içinden nara geldim
Bülbül gibi zara geldim
Görenler deli dediler.

İhanet, kin, gıybet ile
Müşkül haller geldi dile
Fesat kalbe doldu hile
Kötünün hali dediler.

Edep erkân bilmez kula
Yazık oturduğu çula
Şerefi satınca pula
Günahkâr eli dediler.

Gönülde kaynar çift kazan
Biri yapan, biri bozan
Ömür mevsimlerim hazan
Kurumuş çalı dediler.

Yaşarken sürmedim sefa
Sefa çeken görür cefa
Öldüm dirildim bin defa
Yaşayan ölü dediler.

Ehl-i Beyt yolunu seçtim
Pir elinden bade içtim
Sırat köprüsünden geçtim
Kalbinin yolu dediler.

Hâkkın divanında durdum
Aşkı, can evimde gördüm
Arı gibi petek ördüm
Mansur’un balı dediler.
Mansur Ekmekçi
21.12.2004/Adana

Bu şiir toplam 668 kez okundu.
17.05.2008 16:33:00

• Yorumlar
• Yorum Yaz