Mansur Ekmekçi (mansur)

DİYECEKSİN

DİYECEKSİN
Hele bir düş de gör, tanı dostunu
Başına gelene hal diyeceksin.
Kurutur canını, alır postunu
Kaderime çıkan fal diyeceksin.

Doğarken, başlarsın elif’le söze
Gençlik çağın biter dönersin öze
Yaşadığın hayat gelirken göze
Murada ermeden zal diyeceksin.

Kaderin cilvesi gelince başa
Genç, yaşlı dinlemez bakmaz hiç yaşa
Karun kadar, zengin olsan da boşa
Hani edindiğim mal diyeceksin.

Güvendiğin dağlar, karla dolacak
Değerin, miskale zerre olacak
Gözünün perdesi birden solacak
Gel artık, kapıyı çal diyeceksin.

Dizindeki bağlar bir bir çözülür
Gönül ırmakların tene süzülür
Umut damarların hepsi büzülür
Sanki kurumuş bir dal diyeceksin.

Vücudun şehrini sararken duman
Lokman-ı Hekim’e verir mi aman
Hayat tadın, zehir olduğu zaman
Ecel şerbetine bal diyeceksin.

Sen de Mansur gibi tanık olursun
Ettiğini o gün canda bulursun
Boş gören gözlerle bakakalırsın
Ya Rab, emaneti al diyeceksin.
Mansur Ekmekçi
05. Mayıs 2008 (Amcanın vefatına)

Bu şiir toplam 656 kez okundu.
17.05.2008 17:36:09

• Yorumlar
• Yorum Yaz