yusuf aydın (ysfmrtn)

insan dört mevsim

insan dört mevsim gibi,
yaşamı,sevgisi ,kendisi,hevesleri
yaprak yaprak düşer göz yaşları
sanki insan gözü,sonbaharın
o arsız çocukları...
herşey anlamsız ve sahtedir
hayat soyut dünyada bir bahçedir
kurtuluş saifelerce yazmaktan geçer
kafiyeler uydukça insan kendinden geçer
aşk,şarap,kadın rüyadır.
yalandaki tek gerçek yarin gözlerindeki;
o hülyadır..
anlamsız herşeye mana yükler
o ay şahidi korkunç sevgiler.
gecenin karanlığıda iki tane yıldız vardır
biri dünya diğeri aydır.
isyan insan ruhunda başlar teninde biter
gittinse ne çıkar,dönüşü biliyosun bu kalp seni ister yusuf aydın

Bu şiir toplam 825 kez okundu.
29.05.2008 13:24:56

• Yorumlar
• Yorum Yaz