Engin DEMİREL (engobey)

İKİLEMDEYİM

İKİLEMDEYİM
Şimdi bunları neden yazıyorum?
Bilmiyorum
Hatta;
Ne yazacağımı da bilmiyorum,
Yaş 35 değil ki yolun yarısı etsin,
Ben Cahit Sıtkı, Ben Orhan Veli’de değilim ki,
Neyi nasıl anlatacağımı da bilmiyorum zaten,
Konuşurken de kelimeler pürüzsüz çıkmıyor.
Yazılarımda “yazım hatalarımdan” dolayı okunmuyor.
Güzelim Türkçe’mi katlediyorum işte,
Ama halen yazıyorum,
Yazmaya da devam ediyorum,
Ben Ferhat değilim ki Şirin için dağları deleyim
Ben mecnun değilim ki Leyla’m için deli olayım,
Ben Arif Nihat değilim ki bayrağımı en iyi anlatayım,
Ben Ziya Gökalp değilim ki Türk Milliyetçiğini savunayım,
Ben Namık Kemal değilim ki vatanım milletim diye haykırayım
Ben… Ben.. Ben…
Bütün kavramları eksiksiz biliyorum.
Bütün kuramları beynime yazdım,
Bütün dersler bir bir ezberimde,
Atalarımı şanımı bağrıma bastım,
Bu vatan için gerekirse
Ben Ziya Gökalp, ben Namık Kemal,
Ben Arif Nihat’ım..
Sistem benden fazlasını istedi.
Bunu unutmayın…
Şimdi.
Nereye gittiğimi bilmiyorum?
Hatta;
Saçmalıyorum..
Kurduğum cümleler anlatım bozukluklarıyla dolu.
Hatta bunlar cümle bile denmez..
En iyisi,
Bırakayım ben bu işleri,
Kaderime razı olup gireyim sınava…
Kendimi ifade edemiyorum.
Sınavda da ne yapacağım zaten.
Beni olduğum gibi görmedikten sonra,
Eyvah ana!
Eyvahlarım olsun baba!
Sizin istediğiniz gibi bir evlat olamadım,
Yazıklar olsun bana,
Ama siz böyle mi olsun isterdiniz?
Tabi ki de hayır
Adam olmamı isterdiniz her şeyden önce,
İlgilerimle -sizin deyiminizle- boş işlerle uğraşmamı değil
Geri kafalılığım, cahilliğimle değil,
Bilgimle ön planda olmamı isterdiniz..
Ama beni de anlayın..
Ben Mehmet Akif değilim..
Ben profesör değilim,
Ben.. Sistemin yaptığı
YARIŞ ATIndan başka neyim?
Ömrümün en güzel yıllarını,
Ülkem için en yararlı olacağım zamanımı,
Bu sınava veriyorum..
Hakkını helal et baba
Ben bu diyardan gidiyorum..
Neden bu sınav var?
Benim bilgimi ilgime göre ölçmedikten sonra..
Neden var ki yaşamak için yarış atı olmak,
Bilmiyorum..
Kendimi de anlatamıyorum zaten,
Herkesin mesleği,
Her branşın öğretmeni farklı iken,
Benden hepsini yapmam bekleniyor,,
Şimdi ben miyim kazan?
Yoksa sorular mı?
Savruluyorum ordan oraya ,
Bu sınav revamı?
Telefonlara bakamıyor,
İnsan içine çıkmaya vakit bulamıyorum,
İçimden “lanet” okuyorum.
Kelimeleri dilime geldiği gibi yazıyorum,
Nefret ediyorum,
Nefret ediyorum(…) ki susuyorum.
Bu ülkede bu bayrak altında
Yaşamaktan inanın gurur duyuyorum..
Tekrar söylüyorum..
Yaş 35 değil ki yolun yarısı etsin..
Ben Orhan Veli değilim ki,
Namım dağları delsin…
Ben profesör değilim ki
Sınavım iyi geçsin..
Şimdi tek isteğim var,,
Meraklanmayın sizden değil,
Biliyorum..
Benim için ne kadar uğraşlar verdiğinizi,
Benim kılıma bile zarar gelmesini istemediğinizi,
Gecenizi gündüzünüze kattığınızı,
Benim yararıma olan bütün iyi işleri istediğinizi,
Gerekirse benim için canınızı,
Gözünüzü kırpmadan vereceğinizi
Çok iyi biliyorum..
Ellerimi açtım dua ediyorum..
Rabbim..
Rabbim ben bu diyardan gidiyorum..
Hazır yarış atı olmuşken,
Yaş 35’te değilken,
Kopardım iplerimi dört nala gidiyorum,
Affet baba
İstediğin evlat,
Ağlama anne
Yolunu gözlediğin evlat,
Olamadım…
Olamadım…
Engin DEMİREL

Bu şiir toplam 490 kez okundu.
9.06.2008 13:28:19

• Yorumlar
• Yorum Yaz