nurcan macit (nurcan)

KAĞIZMAN ATEŞİ

Ben gider oldum gurbet elde
Tüm yollarım bağlandı yine
Dumanlı,karlı soğuk dağlar
Ciğerparem yaralı,ben ölem !

Gurbet zehir,zıkım,keder,ağı
Ne ölü bırakır ne gül ne canı
Oy gider oldum hain gurbette
Şu yöksuluk da izin vermıyor !

Geçeceğim tüm yolları,dağları
Sabrım bitti beklemem baharı
Aşacağim Eladağ,Palandökeni
Varıpm saracağim Kağızman’ı !

Can,harlandı bu yüreğim yine
Alev,volkan sönmeyen ateşim
Bizim o şirin ele haber saldım
Dağı,taşı,ovası olsun mezarım.

Kağızman güldür bir gülistan
O tarihi silinmeyen bir destan
Kürdü var Türkmeni,Malganı
Baştan aşağı bir yaşam diyarı.

Bırak beni bena zalim gurbet
Çobanoğluyum sevdalı elbet
Duysun beni cihan her millet
Beni yakan Kağızman ateşidir
Mehmet Çobanoğlu
10.09.1999
Tozkoparan

Bu şiir toplam 655 kez okundu.
9.07.2008 13:50:37

• Yorumlar
• Yorum Yaz