yusuf bal (yusufbal)

Hüzün Rüzgarı

karanlık ve soğuk şimdi hava
yıldızlar renklerini, ay ışığını sakladı benden
kovuldum bu gün şehirden

kitaplar arasında tarih kokusu
ıslanan kitaplarım ve küf kokan dolap
var olmak, yaşamak, zamana inat
oysa yapraklar yeşildi, çiçekler canlıydı
sonra solmamıştı gül resmi sayfalar arasında

kalpler çizdiğim, şiir yazdığım defteri
yakmamıştım daha

nemli havada yalnızlık kokan
karanlık gecede ışıksız sokaklar
damlalar kaldırımlarda parçalanıyor
yağmur sesleri ve zaman
hüzün rüzgarları eser asya ve avrupadan

toplanıp gitti çiçekler buralardan
ve direnen
bir ben, birde yalnızlığım


hayaller!
umutlar! eski hatıralardan
fakat sönük ve cansız
çekip giden zaman vefasız
ben ise beklemekteyim yaşayacağım son ânı
bu yüzden karamsar ve ümitsiz
ayaklarım yorgun ve ellerim bağlı
bu yüzden düşünmekteyim
rüyalarımı

eski el yazmaları ve küflü dolap
dedemden bana kalan hatıralar
yazmak mı?
aşk şiirleri ve bahar
yazdım;
fakat ümitsiz adam ancak bu kadar yazar


yusuf bal

Bu şiir toplam 506 kez okundu.
25.07.2008 17:01:19

• Yorumlar
• Yorum Yaz