A.Ziya

buldum sonunda

kayaları dağları ve tepeleri
yırtarak akıyor çok darmadağın bir su
çağıl çağıl kopararak birçok insanın kalbini uykusuz köşesinden
koyup gidersem buralardan bunun yüzünden yadırgamazlar mı beni?
suçlayan yiğitlerden bir küme çığlık çığlığa çıkmaz mı duvarıma tükürerek çirkin yüzünü
sevgilim sen bunlardan anlamaz mısın yoksa hiç?

bilir misin sıkıntılardan soyundum çırıl çıplak gecelere koydum
niye kaçıyorsun çırpınmamdaki deli aşk sana değil mi ki?
anlamalısın bu geçkin ağaca sarılmayı
koparamazsın dallarından birini bile benim hınca hınç sevdiğim
yapamazsın!


ilkin şu coşan suyu çekmelisin yüreklerin darağacına tırmanmaktan
açmalı, aşmalısın dünyanın neresinde hangileriyse
avuçların irkilmez kıvamında şakıyan
şu sevimlice dupduru özgürlük var ya
savaşlarda hançerler savurarak insanlara kazandığına şaşkın
çoluk çocuğa kırmızısı bulaşan kıvamdaki öyle rahat


kocaman çınarların altına tohumlar attığım kıraçlardan yaylalardan mısın?
gördün mü çıkmış mı bir tanesinden gür bir tomurcuk
çocuklardan isteklileri eşsiz kokuların dolduğu bayırlara tırmandıracak
duydun mu bir kalın ses kulakları yırtan?


böğrüne çekmeden nasıl tapar o hangi sevgili?
tanırsam alanlara sığmaz bir türkü de ben olacağım
gözünü hiçbir budaktan sakınmayan bir pala aydınlık
yüzümü gülen insanlara sunacağım!


kaçacak da sevgilime gideceğim
dağlardan en suratsızı kapıma dikecek gözlerini
dallardaki yığın zeytinlerin kapkaracık gözlü bir tanesi
ileri yaşımın yılgın yalnızlığına-biliyor musun-o düşecek.


çırpınırım sana ah kanatlarım çarpa çarpa
alnımın çatına düşsen ağzını
öper miyim bırakır mısın bilemem ki saklılara, gizemini
tadına fırtınalar saçtığım dolu yüreklim!

A.ZİYA.

Bu şiir toplam 1.117 kez okundu.
25.03.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı