elif çavuşoğlu

ACI

ne acı gülüştü o
acısı iliklerime dek
işliyor işliyordu
o gülüş o cilve
bahar çiçekleri gibi körpe
susuz rakı gibi acı
senden bahsediyorum
senden anlıyormusun
seninde uykusuz gecelerin
perişan dolaştığın günlerin oldumu
pencere başında dakikalarca beklediğin
verdiğin çiçekleri
kitaplar arasında kuruttuğun oldumu
aşk bir yudum dumanmış senin dilinde
üflediğin gitti
meğer ne boş şeymiş
sana inanmak seni sevmek...

elif çavuşoğlu...

Bu şiir toplam 511 kez okundu.
1.06.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı